Cypriana Norwida "Czarne kwiaty" i "Białe kwiaty". Konteksty, poetyka, idee
- Statement of Responsibility:
-
Adela Kuik-Kalinowska ; Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku.
- Hlavní autor:
-
Kuik-Kalinowska, Adela Autor
- Formát:
-
Kniha
- Jazyk:
-
Polish
- Předmětová hesla:
- Annotation:
-
Od autorki. - I. "...Z niepamięci wywodzić i określać" - dzieje recepcji: "Wzory wydymanej nicości" [recenzje Juliana Klaczki]. - "Szkice pełne wdzięku" [estetyzujące refleksje]; "Dokument historyczny, proza faktu"; Utwory, w których "patos pozaziemski wkrada się w ziemskie głosy"; "Czarne kwiaty" jako "najwybitniejsze dokonanie prozatorskie Norwida"; Głosy rozproszone; Rzut oka na całość. - II. Nad gatunkiem i językiem: Żywioł genologiczny; W kręgu pamiętnika; W kręgu nekrologu; W kręgu eseju; W kręgu noweli; W kręgu gawędy; W kręgu "osobności"; W literackim "ogrodzie kwiatów"; Żywioł językowy. - III. W poszukiwaniu "nowego budynku estetyki". Założenia estetyczne a praktyka literacka: 1. Estetyka ciszy, milczenia i przemilczenia: Obecność motywu, "Cisze różne", Kosmiczna "wielka cichość", Metafizyczna doskonałość, "Niebieskiej uroczystości cisze", "Kwiaty białe", O milczeniu i przemilczeniu, "Słowo jest ogień - milczenie jest lawa", ...gdzie są bezmowne cierpienia, są wniebogłosy... bo są przemilczenia..."; 2. O dramacie i dramatyczności: Uwagi ogólne, Dramat i cierpienie, Dramat: cisza i milczenie, Dramat i bohaterka, Cisza sceniczna, Dramat i rzeźba; 3. Parabola, dagerotyp - w stronę metafizyki: Parabola literacka i autentyk, "I dlatego właśnie w daguerotyp raczej pióro zamieniam", Między poetyką a metafizyką. IV. O narratorze i narracji: Znawca literatury; Sprawozdawca; Świadek; Zabiegi autokreacyjne; Gra czasem; Do kogo mówi narrator?; Na tle twórczości nowelistycznej. - V. Bohaterowie wspomnien. O kreacji postaci: W kręgu wielkich; Współcześni wielcy. Obraz artysty; Technika "przybliżeń" i "oddaleń"; Konkret topograficzny; Wygląd mieszkania; Wygląd i zachowanie postaci; Bohaterka w tle; Postacie z "Białych kwiatów". - VI. Na "pograniczu światów". Koncepcja śmierci w "Czarnych kwiatach": Znaki śmierci; Śmierć anonimowa; Śmierć w osamotnieniu i opuszczeniu.