Skip to content

Metafizyczne grymasy . Czysta forma Witkacego jako kategoria metafizyki

no cover found
    Statement of Responsibility:
    Artur Pastuszek.
    Main Author:
    Pastuszek, Artur Author

    We do not have a clear identifier or note about this person. You can try to get more information using external search engines:

    Corporate Author:
    Format:
    Book
    Language:
    Polish
    Subject persons:
    Subjects:
    Annotation:

    Przedmowa. I. Twórczość Witkacego jako problem interpretacji. II Świat dramatu: 1. Zmiana jako stały element konstrukcji świata przedstawionego. Metamorfoza postaci ["Maciej Korbowa i Bellatrix", "Pragmatyści"]. 2. Przeciwstawienie twórczej jednostki wrogiemu światu. Cywilizacja jako siła destruktywna ["Tumor Mózgowicz", "Mister Price, czyli Bzik tropikalny" (współtwórca: Eugenia Dunin-Borkowska)]. 3. Jednostka versus społeczeństwo. Sterowanie i manipulacja ["Nowe wyzwolenie", "Oni"]. 4. "Gra ze śmiercią" motywem ujawniającym paradoksy egzystencji. Gra konwencją - odsłonięcie pustki wyświechtanych form literackich ["W małym dworku"]. 5. Kolor i egzotyka wypełniające przestrzeń dramatu. Zasady kompozycji malarskiej w przestrzeni dzieła literackiego ["Niepodległość trójkątów", "Guybal Wahazar"]. 6. Erotyzm - destruktywna siła przeciwstawiona twórczej aktywności ["Nadobnisie i koczkodany"]. 7. Szaleństwo jako antidotum na jałowość egzystencji. Szalony świat - szaleni ludzie ["Wariat i zakonnica"]. 8. Pogoń za absolutem - oś konstrukcyjna utworów Witkacego ["Mątwa"]. 9. Sztuka jako jedyna alternatywa wobec nicości. Problem konstrucji dzieła ["Sonata Belzebuba"]. 10. Dopełnienie się katastroficznej prognozy. Sztuka zastąpiona przez rzemiosło, filozofia - przez bełkot ["Szewcy"]. III. Świat powieści: 1. Pierwsza próba powieściowej konstrukcji. Zaznaczenie podstawowych wątków ["622 upadki Bunga czyli Demoniczna kobieta"]. 2. Doskonalenie konstrukcji powieści. Rozwinięcie głównych motywów i wzbogacenie tła ["Pożegnanie jesieni"]. 3. Postać doskonała - konstrukcja jako melanż różnorodnych elementów. Mieszanie konwencji i dyskursów ["Nienasycenie"]. 4. Ostatni literacki akcent - w kierunku dekonstrukcji. Powieść zdominowana przez filozoficzny dyskurs ["Jedyne wyjście"]. IV. Tragizm i paradoks jako konsekwencje rozwinięcia schematu upadku kultury przez Witkacego. V. Witkacy wobec zagadnienia "ja" wśród "innych". Próba rekonstrukcji filozoficznej antropologii filozofii kultury. VI. Metafizyka i sztuka. Uwagi końcowe.


This is beta version